Post Description

Cello, fiddle, vernieuwende folk, gitaar, maar ook Celtic, folk, classical, jazz and experimental music.   

Ik had hem destijds over het hoofd gezien, kwam hem tegen bij een andere muziekliefhebber, waarvoor dank. Een lust voor het oor.

Solasta is een mooi Schots woord voor ‘lichtgevend’, en tevens de naam van een opmerkelijk trio dat degelijk gearrangeerde muziek speelt met gitaar, cello en fiddle. Het drietal heeft met dit eerste volwaardige album een grote stap gezet naar de grotere podia en was al te bewonderen op festivals als Celtic Connections, Sidmouth en Cambridge.
Met een uniek geluid en zeer inventieve arrangementen is de voornamelijk instrumentale muziek niet zomaar in een hokje te plaatsen. Het album opent met het stuk The Plate Smasher, dat bij vlagen doet denken aan de klanken van Flairck. Vanaf de tweede track, The 5/8 set, gaat het trio helemaal los en wordt met veel dynamiek en volle overtuiging een drietal traditioneel klinkende tunes in elkaar verweven tot iets dat lijkt op een frisse nieuwe compositie voor een klein ensemble.

Het krachtige fiddlespel van Elisabeth Flett wordt op degelijke wijze ondersteund door de vingervlugge cello-virtuositeit van Hannah Thomas. De gitaar van Jamie Leeming heeft zeker geen ondersteunende rol, ook hij soleert er virtuoos op los. Solasta hanteert een klassieke basis, maar daar is ook alles mee gezegd. Vanuit dat idioom worden folkklanken omgezet naar een unieke eigenheid vol spannende arrangementen die geen luisteraar onberoerd zal laten.

In Bedlam boys heeft een traditioneel lied een echte Solasta behandeling ondergaan, waarbij Thomas en Flett de moeilijke taak hebben om vocalen te brengen bovenop haaks staande strijkarrangementen. Zo ook in de Ewan MacColl-song Terror time. Dit is wederom een uniek voorbeeld van oudere muziek dat nieuw leven is ingeblazen en een nieuwe ziel heeft gekregen. Naast bewerkingen van meer traditionele tunes schrijft het trio ook eigen werk. Dat alles maakt Solasta zo uniek en onnavolgbaar, een trio dat met drie instrumenten geheel akoestisch het geluid van een orkest neer kan zetten.

De opnamen van A cure for the curious zijn warm en zorgvuldig vastgelegd, met oor voor het pure akoestische geluid van de instrumenten. Heel knap gespeeld, en met de juiste kansen op grotere podia kan Solasta uitgroeien tot een heuse folksensatie.

KLOF-magazine was ook heel blij: https://klofmag.com/2018/10/solasta-a-cure-for-the-curious/

Tracks:
1 - The Plate Smasher
2 - The 5-8 Set
3 - Lost and Found
4 - Bedlam Boys
5 - The Pirate Set
6 - Whitecaps
7 - Terror Time
8 - The Hornpipe Set
9 - Reels
10 - Port na bPúcaí

Staat er compleet op, 10% pars mee gepost. Met zeer veel dank aan de originele poster. Laat af en toe eens weten wat je van het album vindt. Altijd leuk, de mening van anderen. Oh ja, MP3 doe ik niet aan.

https://www.youtube.com/watch?v=D2TWGLtYXPE